-
1 spis
\spis potraw Speise[n]karte f\spis treści Inhaltsverzeichnis nt2) ( spisywanie)\spis ludności Volkszählung f -
2 spis
-
3 treść
treść [trɛɕʨ̑] fspis treści Inhaltsverzeichnis nt -
4 Inhaltsverzeichnis
spis m treści [o rzeczy]
См. также в других словарях:
spis — m IV, D. u, Ms. spissie; lm M. y 1. «tekst zawierający wyliczenie przedmiotów, osób, czynności itp., zwykle według pewnego, z góry założonego porządku; rejestr, wykaz» Całkowity, kompletny, pełny spis. Długi, krótki spis. Spis alfabetyczny. Spisy … Słownik języka polskiego
treść — ż V, DCMs. treśćści; lm D. treśćści 1. «to, o czym mówi, co przekazuje odbiorcy dzieło sztuki literackie, muzyczne, plastyczne, sceniczne, filmowe (w przeciwstawieniu do formy); ogólniej: to, co jest zawarte w czyjejś wypowiedzi (ustnej lub… … Słownik języka polskiego
Maria Sadowska — (born June 27, 1976 in Warsaw),[1] also credited as Marysia Sadowska[2] or simply as Marysia,[3] is a Polish pop singer,[2] music producer and screenwriter.[4] … Wikipedia
Крупский, Ян — Ян Крупский польск. Jan Krupski Род деятельности: альпинист, горный спасатель Дата рождения: 24 июня 1924( … Википедия
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
tematyczny — «odnoszący się do tematu lub tematyki, mający związek z tematem (dzieła sztuki, utworu literackiego, muzycznego itp.), oparty na temacie» Plan, zakres tematyczny. Tematyczny spis treści. Tematyczny układ encyklopedii … Słownik języka polskiego
katalog — m III, D. u, N. kataloggiem; lm M. i «spis przedmiotów należących do jakiegoś zbioru, najczęściej książek, ułożony w określonym porządku» Katalog biblioteczny, wydawniczy. Katalogi firmowe. Katalog dzieł sztuki. Katalog wystawy. Szukać w katalogu … Słownik języka polskiego
cenzor — m IV, DB. a, Ms. cenzororze; lm M. cenzororzy ( owie), DB. ów 1. «urzędnik cenzury» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: jeden z dwóch urzędników, wybierany na 5 lat, zarządzający majątkami państwowymi, przeprowadzający spis ludności, ustalający skład … Słownik języka polskiego
regest — m IV, D. u, Ms. regesteście; lm M. y ( a) 1. książk. «chronologiczny spis dokumentów z podaniem treści i miejsca ich przechowywania» Regesty piastowskie. 2. książk. «krótkie streszczenie dokumentu lub listu, zwykle z podaniem wystawcy i odbiorcy» … Słownik języka polskiego